Problemy nękające Deutsche Bank, Commerzbank, Banca Monte dei Paschi oraz inne niemieckie, włoskie i hiszpańskie banki nie są jedynym zmartwieniem europejskiego systemu bankowego. Problem jest znacznie głębszy niż się uważa, ponieważ występuje strukturalna nierównowaga, która pogłębia się już niemal dziesięć lat. Politycy nie chcą nam powiedzieć prawdy, w końcu jednak będziemy musieli przeżyć ten sam kryzys w unii walutowej jak już w 2012.
TARGET2 i jego bilanse krajowych banków centralnych ukazują rozmiar problemów w europejskim systemie bankowym. Bilans ten, a raczej nierównowaga, odzwierciedlają kierunek ucieczki kapitału. A droga jest tylko jedna: z Europy Południowej do Niemiec. Po słynnych słowach Mario Draghiego: „Zrobię wszystko, co trzeba, by uratować euro“, zdawało się, że sprawy ulegają poprawie; jednak od stycznia 2015 sytuacja zaczęła się znowu pogarszać.
TARGET2 (dokładnie: Trans-European Automated Real-Time Gross Settlement Express Transfer System – polski Transeuropejski Zautomatyzowany Błyskawiczny System Rozrachunku Brutto w Czasie Rzeczywistym) to system błyskawiczny, umożliwiający europejskiemu bankowi przeprowadzać transakcję w euro za pomocą narodowych (NBC) oraz Europejskiego Banku Centralnego (EBC).
Nadmierny przepływ pieniężny z banków w jednym kraju do banków w innym kraju musi zostać wyrównany. Może to zostać przeprowadzone w formie pożyczki bądź też tzw. kredytu międzybankowego. Jeśli z rynku międzybankowego nie można uzyskać kompensacji (bo banki nie ufają sobie nawzajem), kraj A ma zobowiązania, a kraj B roszczenie, wówczas rekompensata pochodzi od EBC. Stąd bilanse systemu TARGET2 są roszczeniami netto oraz zobowiązaniami NBC-ych strefy euro vis-à-vis EBC.
Tak długo jak europejski międzybankowy rynek pieniężny działał poprawnie, bilans pozostawał mniej lub bardziej stabilny. Nadmiar pieniędzy przepływający z Grecji do Niemiec był wyrównywany poprzez nabytek greckich obligacji lub za pomocą kredytu międzybankowego. Jednak po kryzysie w strefie euro, banki przestały pożyczać sobie pieniądze, przez co kompensata musiała zostać zapewniona przez bank centralny. Jak pokazuje „Euro Crisis Monitor” na podstawie danych EBC, pieniądze trafiają do Niemiec, jak i Luksemburga, Finlandii oraz Holandii, podczas gdy zobowiązania pozostałych banków narodowych rosną! Najgorsza sytuacja ma miejsce we Włoszech i Hiszpanii, które zbliżają się obecnie do najniższych notowań z 2012 roku.
Obecna nierównowaga , czy też nadmierny przepływ pieniężny z Europy południowej do północnej, nie ma związku z deficytem bilansu handlowego. Włochy i Hiszpania dały radę zredukować swoje deficyty handlowe. Mamy nadzieję, że klienci Banca Monte dei Paschi nie przenieśli swoich środków do Deutsche Bank. Bilans grecki zdaje się ulegać poprawie, jednak wynika to z nałożonej kontroli kapitału: banki w Grecji mogą w stopniu ograniczonym korzystać z systemu.
Nawet analitycy EBC nie ukrywają prawdy. Jak wskazują w biuletynie miesięcznym z maja 2013 roku: „Bilanse systemu TARGET ujawniają fundamentalne napięcia drzemiące w Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW, ang. Economic and Monetary Union – EMU) i podkreślają konieczność zajęcia się makroekonomiczną nierównowagą, przywróceniem zaufania do systemów bankowych oraz wzmocnieniem fundamentów instytucjonalnych UGW.”1)Target Balances and Monetary Policy Operations, Source: ECB Monthly Bulletin May 2013 Cały system zawdzięcza swoje istnienie jedynie masowej interwencji EBC.
References
| 1. | ↑ | Target Balances and Monetary Policy Operations, Source: ECB Monthly Bulletin May 2013 |
Źródło: shutterstock.com
