Cztery dni po zamachach w Paryżu miał być rozegrany mecz towarzyski między Niemcami a Holandią. Kanclerz Angela Merkel i kilku ministrów z jej gabinetu zapowiedziało swoją obecność. Miał to być pokaz siły oraz przesłanie dla organizatorów (przyszłych) ataków: nie daliśmy się zastraszyć, żyjemy tak, jak żyliśmy do tej pory. Na półtorej godziny przed rozpoczęciem, spotkanie zostało odwołane a stadion i duży przyległy obszar ewakuowany. Podobno policja dostała sygnał o zamierzanym ataku terrorystycznym; podobno na inkryminowanym terenie znaleziono jakiś przedmiot pozostawiony bez opieki. 

Thomas de Maiziere, niemiecki minister spraw wewnętrznych, zwołał konferencję prasową¹. Nie łatwo mu było wyjaśnić powstałą sytuację. Wszystko, co zrobiono, zostało podyktowane względami bezpieczeństwa, oczywiście. Mimo to nadal pytania, których nie zadano, domagają się odpowiedzi. Czy to prawda, że państwo niemieckie nie jest w stanie zabezpieczyć miejsca sportowej rywalizacji? Jak to możliwe, że cale państwo zostaje sparaliżowane za pomocą jednego fałszywego doniesienia? Po co rząd z taką pewnością siebie wzywał obywateli, by przybywali na mecz na udrę terrorystom nie przewidując takiego właśnie rozwoju wydarzeń? Czy aby Niemcy nie są trzymane w szachu przez garstkę anonimowych bojowników, a do tego bez użycia broni?

Continue reading →

Uchodźcy przybyli w ogromnej liczbie. A na tym nie koniec. Dane UNHCR mówią, że na całym świecie 60 milionów ludzi uciekło z kraju zamieszkania. Część z nich zdoła przedostać się do Unii Europejskiej. Jak już pisaliśmy, polityka stworzenia „europejskiej twierdzy” zupełnie się nie powiodła. Strategia dotycząca uchodźców powinna być przepracowana w takim kierunku, by zwalczać przyczyny ich napływu w krajach, z których przybywają. Takie podejście poprawi sytuację w najlepszym razie na jakiś czas.

Najważniejsze obecnie zadanie to pytanie: jaką postawę przybierzemy w odniesieniu do ludzi, którzy już są w Europie? Biorąc pod uwagę sytuację w krajach, z których wybyli, nie należy się spodziewać, że ostatecznie powrócą do domu, a u nas pozostaną tylko czasowo. Musimy zapewnić im możliwość stałego pobytu w granicach Unii Europejskiej.

Continue reading →

Przewoźnicy lotniczy nie mogą polegać na skuteczności działania państwowych organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Także informacje o zagrożeniach pozyskiwane na dotychczasowych zasadach przez biura podróży od tychże organów są coraz mniej wiarygodne. Jeśli dochodzi do rozpadu państwa, organy rządowe nie są w stanie zabezpieczać działań.

Donosiliśmy w lipcu o toczącej się regularnej wojnie na Półwyspie Synaj. Władze egipskie robią, co mogą, by zbagatelizować działania zbrojne w celu utrzymania wrażenia, że w pełni panują nad sytuacją. Chcąc ochronić własne interesy gospodarcze, nie ujawniają informacji co do rozgrywających się wydarzeń. Tylko w zeszłym roku na Półwyspie Synaj zginęły setki ludzi. We wrześniu 12 meksykańskich turystów padło ofiarą ostrzału ze strony egipskich żołnierzy, zaś w sierpniu bieżącego roku w kierunku brytyjskiego samolotu pasażerskiego wystrzelono pocisk rakietowy. Gdy samolot zbliżał się do lotniska w Sharm el Sheikh, pilot ledwo zdołał wyprowadzić maszynę z kolizyjnego kursu z pociskiem. To poważne zajście nie pociągnęło za sobą stosownego działania, które powinno było być podjęte przez służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo narodowe w Wielkiej Brytanii i Egipcie.

Continue reading →