In de Verenigde Staten zijn de tarieven voor Chinese elektrische voertuigen 100%. Nu is het de beurt aan de Europese Unie om in de Amerikaanse voetsporen te treden. De EU staat op het punt om 45% belasting te heffen op Chinese elektrische voertuigen, wat een paar ongemakkelijke opmerkingen oproept. Eén. Waar is de ideologie van de vrije markteconomie gebleven? Je zou kunnen denken dat het Westen draait om concurrentie op de markt. De fabrikant van goederen of dienstverlener die betere en goedkopere producten kan verkopen, wint de markt. Het blijkt dat deze regel alleen bindend is zolang de markt gedomineerd wordt door “ons”, niet door “hen”. Twee. Natuurlijk schenden noch de Verenigde Staten noch de Europese Unie hun eigen principes van vrije marktconcurrentie! Verre van dat! Wat ze op dit moment doen is dat ze ongezonde concurrentie bestrijden. Begrepen? Je kent het gebruikelijke verhaal dat door de commissarissen wordt gesponnen: de tarieven worden alleen opgelegd omdat de Chinezen hun fabrikanten steunen terwijl wij dat niet doen. Hoe kan iemand deze bewering bewijzen of ontkrachten? Hoe kan iemand weten of de Chinezen hun fabrikanten steunen terwijl Europa dat niet doet? Het argument lijkt op dat over het monddood maken of onderdrukken van vrije meningsuiting in sociale media en elders. Het is niet zo dat de Europese Unie censuur invoert; de EU bestrijdt eerder desinformatie en desinformatie.

Drie. De EU-commissarissen, die geobsedeerd zijn door een groene – kringloop – duurzame economie, willen zo snel mogelijk alleen nog voertuigen op de weg zien die worden aangedreven door elektriciteit. Nu is het zo dat “in China gebouwde elektrische auto’s zijn gestegen van 3,9% van de EV-markt in 2020 naar 25% in september 2023” (AP), wat betekent dat het groene beleid van de EU economisch gezien een averechtse uitwerking heeft gehad. Waarschijnlijk koesterden de EU-commissarissen ooit de hoop dat Europese elektrische voertuigen niet alleen de Europese markt zouden domineren, maar ook markten buiten het oude continent. De Amerikanen moeten hetzelfde gedacht hebben. Wat een bittere teleurstelling! Vier. Als het waar is dat Chinese EV’s door de overheid gesubsidieerd worden, waarom kan de Europese Unie haar eigen EV-fabrikanten dan niet subsidiëren? Is het omdat Brussel alle beschikbare middelen heeft gesluisd naar sabeltirades in Oekraïne en de miljoenen geïmporteerde vreemdelingen?

Vijf. Het blijkt ook dat tarieven uiteindelijk goed zijn voor bepaalde economieën. Waarom zijn ze dan afgeschaft tussen Europese landen – EU-leden? Als een superstaat als de EU de tarieven nodig heeft – meer nog, als een economische supermacht als de Verenigde Staten de tarieven nodig heeft – waarom zou een kleine economie als die van Hongarije of Portugal, Finland of Kroatië ze dan afschaffen? Het klopt gewoon niet. Het blijkt dat noch Hongarije noch Portugal, noch Finland noch Kroatië bang zijn voor economische concurrentie van reuzen als Duitsland of Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk of Italië, maar dat het totaal van deze vier landen samen met hun vele afhankelijkheden doodsbang is als het gaat om Chinese concurrentie. Hm…

Zes. De EU-commissarissen dromen ervan om de hele planeet te redden van armoede, discriminatie en ecologische rampspoed en daarom importeren ze miljoenen niet-Europeanen en de-industrialiseren ze hun landen. Waarom willen de EU-commissarissen de miljard Chinezen dan niet helpen door hun producten te kopen en waarom willen de EU-commissarissen het proces van overgang naar een groene economie niet versnellen met behulp van China’s EV’s? Dit zijn toch de twee nobelste doelen van de managers van de wereld! Een rare gedachte komt bij me op: is winst nog steeds belangrijker dan al die blabla over het helpen van mensen in de derde wereld en het redden van de planeet?

Zoals gewoonlijk trappen de westerse managers van de wereld in hun eigen val en zeggen ze in één adem wederzijds uitsluitende of tegenstrijdige dingen. Dat is niet ongewoon. Een oplettende waarnemer heeft tijd genoeg gehad om eraan te wennen, terwijl blinde aanhangers van de EU deze inconsistenties niet zullen opmerken en, als ze ze opmerken, ze nooit tegen hun geliefde EU zullen gebruiken.

FRANKRIJK, U, de oudste dochter van de kerk; Frankrijk, u, de zelfhaatende revolutionaire boze geest; u hebt zojuist aangeroepen wat u beweert niet te geloven; u hebt de handschoen neergelegd en u zult het laten opnemen. Ja, je gelooft hartstochtelijk in wat je verwerpt, in wat je bespot, of anders zou je jezelf niet lastig vallen met de afwijzing, met de spot in de eerste plaats. Men bestrijdt de Kerstman niet omdat men niet in zijn bestaan gelooft. Men bestrijdt wat men gelooft dat bestaat. Hoe meer gepassioneerd de strijd is, hoe sterker het bewijs dat de strijder een vurige gelovige is. FRANKRIJK, U heeft een verklaring afgelegd. Wacht maar af.

Het hele internet weergalmt met de beelden van de opening van de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. De kijkers waren enorm walgelijk. De zogenaamde drag queens en body-positieve mensen (Lees: zo zwaarlijvig dat ze misvormd zijn) die nu iets doen wat niemand weet, nu de fakkel doorgeven, nu hun lelijke kleding blootleggen; een beeld van een onthoofde Marie Antoinette verergerd door een quasi-vrouw met een overvloedige baard; en dan het “glazuur” op de taart: een scène bestaande uit travestieten die het Laatste Avondmaal bespotten, Jezus Christus en zijn apostelen bespotten.

Maak er geen grapjes over. Dit alles werd met opzet gedaan. Misschien hadden de organisatoren niet zo ‘ n heftige reactie verwacht, maar ze hadden het zeker maandenlang gepland en wilden Christenen en het christendom beledigen. Dat is niets nieuws, niets dat ons echt verrast. Het Westen is ontaard en heeft lang afstand gedaan van zijn identiteit. In plaats daarvan zijn de westerse elites begonnen de natuur (terugkeer naar het heidendom) en mensen van kleur te aanbidden, samen met personen met abnormale seksuele driften. Dat is alles wat er is. De westerse beschaving bevindt zich in haar laatste stadium, in haar doodsstrijd. Niets, laten we het nog eens zeggen, niets kan het proces terugdraaien. Het is een hellend vlak. De gebeurtenis waar we het over hebben is in zijn satanische geest noch de eerste, noch zal het de laatste zijn. Herinneren:

– de openingsceremonie van de Olympische Spelen van Londen 2012;
– de opening van de St Gotthard Tunnel;
– de laatste (en een paar eerdere) Eurovisie Songfestival;
– de Indiase tovenaar in Davos ademt heidense geesten recht in de hoofden van enkele van de topleiders van het Westen;
– de daden van aanbidding van Pachamama in de Vaticaanse tuinen en in de Sint-Pietersbasiliek;
– het omverwerpen van monumenten voor historische figuren in het hele Westen;
– knielen voor zwarten, vooral in de Verenigde Staten, maar ook elders na de dood van de zwarte crimineel George Floyd (die snel zalig verklaard en heilig verklaard werd, zonder advocatus diaboli aanwezig in het proces);
de ontelbare no-go zones;
– de vele absurde vonnissen van de rechtbanken volgens welke verkrachtingsslachtoffers zwaardere straffen kregen dan verkrachters omdat ze de daders namen gaven;
Transgender Day of Visibility (een nationale feestdag in de Verenigde Staten, ondertekend door een nominaal katholieke president);
– openbare aanbidding beoefend door moslims in Europese steden;
– lokale en nationale overheden in handen van niet-Europeanen en niet-christenen;
– aanroeping van een Sikh-godheid bij Amerikaanse Republikeinse verkiezingsbijeenkomsten;
– explosieve groei van de zogenaamde tempels of kerken van Satan, vooral in de Verenigde Staten;
de verspreiding van heksen en hun praktijken;
– totale inactiviteit en passiviteit van de paus, die tegenover al deze en andere godslasteringen zwijgt (medeplichtig?);
– georganiseerde invoer van mensen uit de Derde Wereld naar Europa en Noord-Amerika mogelijk gemaakt door migratiepacten en vele niet-gouvernementele organisaties…

De lezer kan de lijst verlengen.

Dit zijn allemaal tekenen van de onvermijdelijke pijn van het Westen. Je zegt dat het Westen nog steeds dominant is in de wereld? U maakt bezwaar tegen deze diagnose en zegt dat de hele wereld het Westen benijdt … zijn welvaart en zijn burgerlijke vrijheden?

Leonardo da Vinci ‘ s Laatste Avondmaal nagespeeld door seksuele perverselingen met slinky bewegingen.

Heb je ooit een stervende vogel gezien door ziekte? Zo ja, dan weet je wat ik bedoel. Zo niet, lees dan verder. Een stervende vogel spreidt zijn vleugels prachtig uit tijdens de allerlaatste seconden van zijn leven en heft zijn hoofd op. Als je kijkt, krijg je de indruk dat het vleugel zal nemen, dat het de grond zal verlaten en wegvliegen, en een cirkel of twee boven zal maken. De illusie duurt maar een paar, misschien enkele seconden. Dan merk je dat de vleugels van de vogel krimpen, zijn hoofd hangend en op het allerlaatste moment kun je zweren dat je de geest – anima – ziel van de vogel het lichaam ziet verlaten. Het lichaam valt plat en blijft stil, onbeweeglijk, inactief met al zijn oh zo aantrekkelijke verenkleed dat je aandacht blijft trekken. Als je wilde, kon je het liggende lichaam oppakken en door de veren van de vogel rukken. Door dat te doen, zou je nog steeds de warmte van de vogel voelen, de warmte van zijn lichaam. En als je het ter plekke zou kunnen ontleden, zou je alle inwendige organen zien alsof ze in een bevroren frame zitten: ze zien er allemaal goed uit in het oog en toch zijn ze gestopt met functioneren. Alle mechanismen van samenwerking tussen het hart en de longen, de darmen en de lever, de maag en de milt, de hersenen en de zenuwen – dit alles lijkt intact, schitterend, zelfs ontzagwekkend als je de fijne kneepjes van het lichaam vergelijkt met die van een door de mens gemaakt apparaat, en toch, en toch, en ondanks dit alles zal dit prachtige kleine wonder niet meer bewegen. Dit prachtige kleine wonder is net begonnen te vergaan – te verrotten-te ontbinden. Op zichzelf gelaten, in de natuur, zal dit kleine wonder voedsel worden voor relatief grote, voor relatief kleine, voor relatief kleine, voor relatief kleine en onzichtbare organismen die het zullen opeten en elk deel van het kleine lijk zullen transformeren en transubstantiëren in energie of in nieuwe biologische cellen voor andere organismen.

Dat is ook het lot van beschavingen. Voordat ze sterven, zien ze er nog steeds schitterend uit, en ze kunnen nog steeds een show of twee uitvoeren. Ze kunnen hun vleugels voor de laatste keer spreiden en hun hoofd opheffen. Dan krullen ze zich echter tot een kleiner formaat, ze imploderen, ze stoppen met functioneren, ze verliezen langzaam hun warmte en beginnen andere beschavingen te voeden. Inderdaad, het Westen is al begonnen-gewillig! – om andere beschavingen te voeden. Het Westen voedt hen letterlijk door de vertegenwoordigers van de talrijke volkeren van de wereld te vestigen en door hen te kleden en te voeden; het Westen voedt andere beschavingen door hen te voorzien van anti-Westerse ideologie, door hen te leren hoe ze het Westen moeten verachten en de blanke man moeten zien als de oorzaak van al het kwaad, waaronder maar niet beperkt tot slavernij, racisme en de vernietiging van het milieu, allemaal in planetaire groottes. Het Westen is deze stervende vogel, met andere beesten die er al op parasiteren of ongeduldig wachten op het feest.

We hebben de lezer de vraag gesteld of hij een stervende vogel heeft gezien. Nu gaan we de vraag stellen of hij een vogel heeft gezien die ten prooi viel aan roofdieren, of hij een vogel heeft gezien die stierf in ondraaglijke pijn en kwelling, verscheurd door roofdieren, want dat is wat het Westen te wachten staat. Het zal niet vredig sterven, in slaap, om zo te zeggen. Het zal sterven – inderdaad sterft het al-een pijnlijke dood, verscheurd door de snavels, door de klauwen, door de klauwen, door de tanden van de vele volkeren die ofwel al in het nest/Huis van het Westen zijn of er naartoe op weg zijn. Het zal ook sterven – inderdaad sterft-van zijn kankerweefsels, kankerweefsels die metastaseren. Al met al zal het Westen een pijnlijke en vernederende dood zijn.

De artiesten die het laatste avondmaal in Parijs bespotten, visualiseerden slechts de allereerste fase van het proces dat ze allemaal gedoemd zijn te ondergaan, te proeven, te eten en te drinken – ten volle. Aangezien zij Het Laatste Avondmaal hebben uitgekozen om de spot te drijven, kunnen wij aannemen dat zij ten minste het hele evangelieverhaal dat ermee gepaard gaat, in hoofdlijnen kennen. Als ze dat niet doen, laat ze dan dit stuk lezen. Het Laatste Avondmaal werd gevolgd door Gehenna: een ondraaglijke psychologische kwelling van een man die heel goed weet dat hij zal sterven van pijn en marteling; wetende heel goed dat er geen uitweg is. Gehenna wordt op zijn beurt gevolgd door totale isolatie en het begin van psychologische en fysieke kwelling, waarvan een element is dat het slachtoffer een doornenkroon op zijn hoofd heeft geplaatst. Ja, niet-westerse roofdieren – indringers – noem maar op-gaan het Westen bespotten omdat ze in feite al moedig genoeg zijn om het op dit moment te doen. Gesel, schijnproces, beledigingen zullen allemaal worden behandeld voorafgaand aan de kruisweg die het Westen zal worden gedwongen te gaan, met alle bijbehorende angst, nood, dwang; met alle bijbehorende Vernedering, slagen in het gezicht, minachting en haat; met alle bijbehorende gebrek aan respect, spot, spot, laster. Dan zal het einde komen: het Westen zal worden genageld aan het symbool van zijn beschaving, aan het millennia oude teken waartegen is gesproken, en dan zal het Westen zijn geest opgeven…

…met dit verschil met het evangelieverhaal dat het Westen niet uit de dood zal opstaan. Ooit.

Voor gezonde overheidsfinanciën moet de economie ziek zijn

Het fiscale conservatisme van Duitsland en Nederland beperkt duidelijk het groeipotentieel van beide landen. De 45% van de economen en denktanks die actief zijn in het aiece research network vindt het huidige monetaire beleid in de eurozone te restrictief, terwijl slechts 25% het juist vindt. De respondenten wezen met name op de regeringen van Duitsland en Nederland als degenen die hun economieën slechts onvoldoende ondersteunen. Het begrotingstekort van deze twee landen zal dit jaar 1,6% van het BBP bedragen voor de eerste en 2% van het BBP voor de tweede. Ter vergelijking: het cijfer voor Italië zal naar verwachting 4,4% en voor Frankrijk 5,3% bedragen. Tegelijkertijd kampen veel landen met een veel hogere inflatie dan bijvoorbeeld die tussen de Rijn en de Oder. Het is als tussen een aambeeld en een hamer: of je geeft minder geld uit aan het stimuleren van bedrijven, wat leidt tot een vertraging van de economie en uiteindelijk tot een recessie in het land (Duitsland, Nederland), of je verhoogt de overheidsschuld en het begrotingstekort door buitensporige uitgaven, waardoor geld in de economie wordt gepompt, wat inflatie met zich meebrengt (Italië, Frankrijk).

In 2023 betaalde het zich uit om een expansief begrotingsbeleid te voeren dat een recessie vermijdde. In termen van BBP hebben hogere overheidsuitgaven in Italië en Frankrijk de dalende vraag vervangen, wat heeft geleid tot positieve groeicijfers. Landen die hun begrotingsbeleid afkoelden, bereikten lagere groeicijfers en betaalden dit in sommige gevallen met een recessie (zie Nederland, waar het BBP volgens de laatste cijfers met 0,3% op jaarbasis daalde). Denemarken onderscheidt zich van dit patroon, omdat het ondanks zijn restrictieve begrotingsbeleid een groei van bijna 2% heeft bereikt. Het is echter vermeldenswaard dat de economische groei werd gestimuleerd door het enorme succes van Novo Nordisk, de fabrikant van geneesmiddelen voor gewichtsverlies. Zonder de farmaceutische industrie zou het BBP waarschijnlijk slechts licht zijn gegroeid.

Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat de hogere inflatie in landen met een expansiever begrotingsbeleid te wijten is aan het feit dat de overheidsuitgaven hebben moeten reageren op kostenschokken. Landen die bijvoorbeeld vatbaarder zijn voor aanbodschokken als gevolg van een hoger aandeel voedsel en energie in de mand met goederen, hebben uitgebreidere en duurzamere afschermingsmaatregelen genomen voor gewone consumenten. De omkering van deze maatregelen is echter traag, wat ook het desinflatieproces vertraagt.

Een nieuwe bedreiging voor de inflatie is de escalatie van de loonvraag in de grote economieën van de EU. Uit cijfers van de Europese Centrale Bank (ECB) blijkt dat de stijging van de collectief overeengekomen lonen in het vierde kwartaal stabiel was op iets minder dan 3%. Tegelijkertijd worden deze cijfers met een aanzienlijke vertraging gepubliceerd en tonen ze een nogal achterhaald beeld dat de lopende onderhandelingen tussen werkgevers en werknemers negeert. Een heel ander beeld komt naar voren uit de internetzoekgegevens, waar vragen over loonsverhogingen historische hoogtepunten bereiken in bijna alle grote EU-economieën. Zo zoeken Nederlandse internetgebruikers nu twee keer zoveel naar termen met betrekking tot loonsverhogingen dan in 2016-2019, dus vóór de pandemie. In een dergelijke omgeving is een snelle desinflatie zeer onwaarschijnlijk. 

Quelle: Google Trends

Gehaltserhöhung = Salarisverhoging, Lohnerhöhung = Loonsverhoging, Loonsverhoging = Loonsverhoging, Salarisverhoging = Salarisverhoging, Augmenter = Verhogen, Aumento = Verhogen

Samenvattend is de impact van het begrotingsbeleid in 2023 vrij intuïtief en leerzaam gebleken, hoewel het de moeite waard is op te merken dat de gevolgen van sommige fiscale instrumenten ook over een langere periode dan slechts een paar kwartalen zullen verschijnen (bijvoorbeeld investeringen, onderwijsuitgaven, enz.). Landen die een expansief begrotingsbeleid volgden, moesten een hogere inflatie accepteren, maar slaagden erin een recessie te vermijden, terwijl regeringen die zich richtten op steun van de centrale bank een recessie/zwakkere groei moesten accepteren, maar aan het einde van het jaar lagere inflatiecijfers bereikten.

De rijke elites zijn uit op de verbetering van de wereld. Dat is tenminste wat ze beweren en ons willen doen geloven. Zoals het nu is, kun je op het moment dat je de oppervlakte van de realiteit om ons heen weghaalt, zien dat de wereld – de westerse wereld – een hellend vlak afgaat – en snel – ook al lijken de bestaande machten geen slaap te verliezen over dit feit. Ze komen niet met een oplossing om het debacle te voorkomen, ze zoeken niet naar een uitweg uit de situatie waarin ze de wereld hebben gebracht. De rijke elites blijven mensen van kleur (zoals ze zeggen), mensen van de regenboog en andere groepen waarvan de vermelding gevaarlijk is, de voeten kussen. De conflicten die zich voordoen lopen uit de hand, maar dat kan de rijke elites niets schelen. De presidenten, premiers en ministers produceren vreemd gemompel op de melodie van het tot stand brengen van een betere wereld en het verzet tegen ‘extreem-rechts’. Gefira 82 legt de dystopie bloot waarin we leven en noemt de bluf van de elites, waarbij ze de huidige toestand van Italië, een van de belangrijkste westerse economieën, analyseert.

Afgaande op Italië (en als we het beeld uitbreiden naar de rest van Europa samen met de Verenigde Staten) kan men zich niet aan de indruk onttrekken dat de westerse wereld een dode man is, dat het Westen een omslagpunt heeft bereikt (volgens een optimist) of een punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is (de visie van een pessimist); dat het een omhulsel van zijn vroegere zelf is geworden en zijn filosofische strekking heeft verloren. Terwijl ze in troebel water navigeren, blijven de rijke elites ideeën van transhumanisme, klimaatverandering of trans- of supranationalisme drijven. Al deze ideeën staan haaks op het gezonde verstand en de wensen van de man in de straat. De individuen van alle politieke strekkingen die de hele tijd de show runnen en de hele tijd bezig zijn, zijn fysiek niet fit, noch mentaal in staat, laat staan moreel bereid om de realiteit te zien voor wat ze feitelijk is, om de koers te veranderen voordat het te laat is. Ze zijn verwikkeld in conflicten die nooit hadden hoeven plaatsvinden. Hoewel hun monden vol vrede en liefde voor de hele mensheid zijn, spuwen ze diepgewortelde haat uit tegen gekozen ‘dictators’ en ‘autocraten’.

Zonder suikercoating toont Gefira 82 de Italiaanse (lees: westerse) schijnheilige belangengroepen die zo graag pralen over deugden en ondeugden, terwijl ze buitenlandse landen de democratie in bombarderen of hun eigen burgers de mond snoeren. Deze westelijke toren van Babel is niet in staat de toenemende verliezen te onderkennen die zij lijdt; integendeel, de specifieke belangengroepen leggen uitzinnig hun nek op het hakblok van de geschiedenis, zonder het te beseffen. En – wat een ironie! – geen enkele parallel met het lot van het oude Rome is suggestief genoeg voor degenen die beweren wakker te zijn om wakker te worden! Ze zijn hopeloos ongevoelig voor de rede.

In plaats van de conflicten te de-escaleren waar ze (op zijn zachtst gezegd) bij betrokken zijn geweest, geven ze er de voorkeur aan deze rit voort te zetten op een wankel pad, waarbij ze het ravijn in gaan, zonder een tijdje te pauzeren en zich te realiseren dat Armageddon misschien net achter de horizon ligt. . De historische fout die ze in Oekraïne hebben veroorzaakt, het sociale verval in hun eigen land waar ze medeplichtig aan zijn, de eeuwige oorlogen waarin ze verwikkeld zijn, de verzwakking van een paar grote economieën als gevolg van de Green Deal-gekte – dit alles en nog veel meer zijn de tekenen van het begin van het einde. Om te overleven proberen de belangengroepen de miljoenen te kalmeren door uitbundig consumentisme en vooral morele losbandigheid, wat hen uiteindelijk zal helpen in deze anders nauwelijks houdbare machtspositie te blijven. Dat is hun enige ticket om te overleven.

Hoe zien we dit eindigen met al die elites die hun morele superioriteit oppoetsen (terwijl ze die niet hebben), met al die schertsfiguren van presidenten (Biden, Macron), premiers (Rishi Sunak, Scholz, Meloni) en ministers (Baerbock) , met al hun sombere mislukkingen, met hun morele verdorvenheid en de vrije val van de westerse naties, waarbij de diplomatie naar een historisch laag niveau zakt? En ja hoor, er is geen houden aan. De belangengroepen, de rijke elites, de bestaande machten, de managers van de wereld – of welke andere naam ze ook mogen dragen – zullen blijven optreden als spreekbuizen van dezelfde weerzinwekkende ideologieën, ze zullen doorgaan op hun pad van vervanging van klassenoorlogen door rassenoorlogen de onverdraagzaamheid tussen hetero- en homoseksuelen. Al die presidenten, premiers en ministers zullen zeker dingen rechtstreeks uit hun voorgehouden draaiboeken of scripts blijven doen, en ons zegenen met hun blockbuster-ideeën over de Green Deal (geen vleesconsumptie, geen gebruik van auto’s, geen reizen met het vliegtuig) , de talloze zogenaamde genders en etnische vervanging. Ze zullen doorgaan met het zaaien van angst over van alles en nog wat, ze zullen boemanverhalen verspreiden en miljarden dollars rondgooien om operaties voor regimeverandering over de hele wereld te financieren, ze zullen de pregeborenen afslachten (dat is wat het woord pre-g-nant – prae- natus betekent) en geboren onschuldigen en controleren het verhaal in de massamedia door middel van wetten tegen haatzaaien. Helaas moet deze enorme stank zijn beloop hebben tot zijn bittere einde. Er bestaat geen wondermiddel. De leeftijd en gezondheid van president Biden zijn de weerspiegeling van de leeftijd en gezondheid van het Westen en een voorbode van de nabije toekomst van het Westen. Als je het niet gelooft, denk dan eens aan de seniele USSR president Leonid Brezjnev en tel de jaren tussen zijn ondergang en de ineenstorting van de Sovjet-Unie.

Op 27 november van dit jaar legde de Irish National Party (An Páirtí Náisiúnta) een verklaring af ter verdediging van de Ierse nationaliteit, tegen de oncontroleerbare massale toestroom van buitenlanders. De verklaring hekelt het “verachtelijke, opgekochte politieke establishment” dat een beleid van open grenzen voert en de Ieren stapsgewijs tot een minderheid in hun eigen land maakt. De verklaring drukt de bezorgdheid uit van de Nationale Partij over de toekomst van de Ierse identiteit en het voortbestaan van het Ierse volk. Het vestigt de aandacht van de luisteraar op de desastreuze gevolgen die grote aantallen buitenlanders veroorzaken op het gebied van huisvesting, werkgelegenheid, onderwijs en medische zorg. Het veroordeelt deze aanhoudende zondvloed, die duidelijk wordt aangemoedigd en gepromoot door de verraderlijke elites. Een groot deel van de verklaring is gewijd aan de toenemende misdaad als gevolg van de toestroom van buitenlanders.

Zover, zo goed. De Ieren hebben, net als elke andere nationaliteit, het recht zichzelf te beschermen tegen de toestroom van buitenlanders. Als de mensenrechten die bij elke gelegenheid worden aangehaald, met de ernst moeten worden beschouwd die ze verdienen, dan moet worden voorkomen dat elke nationale gemeenschap wordt verwaterd door een enorme vermenging met buitenlanders.

Ook de buitenlanders, de vreemdelingen, de immigranten – noem maar op – moeten zich met de nodige terughoudendheid gedragen. Ze zouden zeker niet graag zien dat hun eigen oorsprongsland zo verandert door massa-immigratie; ongetwijfeld zouden ze het niet leuk vinden om buitenlanders te huisvesten en voor hen te zorgen; Het valt niet te ontkennen dat ze er niet blij mee zouden zijn een minderheid te worden in hun eigen land. Waarom brengen ze die ramp dan anderen toe? 

Omdat er niet zoiets bestaat als mensenrechten: we hebben alleen het recht van de sterken over de zwakken, en het recht van de sluwe over de zachtmoedigen. Omdat de westerse regeringen immigratie naar hun eigen land blijven bevorderen, omdat ze de dagelijkse toestroom van buitenlanders tolereren en volledig voor hen blijven zorgen, profiteren de andere etniciteiten er eenvoudigweg van. Ze moeten de westerse landen dan ook wel zien in termen van – vergeef het woord – sukkels.

Desondanks zouden de buitenlanders, als ze ‘eerbare’ mensen waren, zich niet aan andere etniciteiten opdringen. Ze weten heel goed dat ze niet welkom zijn bij het gewone volk, ze weten heel goed dat ze alleen van het vet van het land leven, omdat de verraderlijke elites van de westerse landen het juist vinden om hun eigen volk uit te buiten en de geproduceerde rijkdom te herverdelen aan immigranten. Helaas bestaan er, zoals hierboven gezegd de mensenrechten niet echt: als de mens de kans krijgt om te moorden en er mee zou wegkomen, zal hij ook moorden plegen.

Met alle medeleven en begrip onthult de verklaring van de Nationale Partij meer dan er staat. Bij de bespreking van de gevolgen van de toestroom van buitenlanders wordt slechts één etniciteit genoemd – drie keer – en dat zijn Oekraïners. Het is moeilijk te geloven dat de Nationale Partij zo ontsteld is over de komst van Oekraïners. Oekraïners zijn blank, Europees, (post-)christelijk en hebben – net als alle Slaven – een diep minderwaardigheidscomplex ten opzichte van het Westen en alles wat westers is, dus dit complex zal hen ertoe aanzetten hun uiterste best te doen om zich te assimileren en te integreren met de Ierse natie. Het is duidelijk dat het niet de Oekraïners zijn wiens aanwezigheid in Ierland door de Nationale Partij kwalijk wordt genomen: het zijn de Derdewerelders die niet welkom zijn, en terecht. Waarom worden ze dan niet vermeld in de verklaring van de Nationale Partij?

De Ierse patriotten hebben slechts zoveel moed dat ze met de vinger naar andere Europeanen kunnen wijzen.

I. Demografie

De autochtone bevolking van Nederland neemt sterk af. De drommen migranten die hierheen worden gebracht, vullen de arbeidsbureaus niet; in plaats daarvan vullen ze de zakken van de bendes en de ontwikkelaars die door de overheid gefinancierde woningbouwprojecten voor de migranten bouwen. Gigantische sociale uitkeringen voor migranten moeten hen aanmoedigen om niet te werken en veel kinderen te krijgen, zodat de demografische kloof van Nederland wordt opgevuld. Toch zou de demografische kloof eerder moeten worden opgevuld door werkende professionals en niet door de onderwijsachtergestelde nieuwkomers uit de Derde Wereld die alleen maar geld beuren en niets produceren. Mensen die bij ASML werken, kwamen bijvoorbeeld niet met rubberbootjes via de Middellandse Zee naar Rotterdam naar Nederland. Het zijn vaak buitenlanders, maar ze moeten een zwaar sollicitatieproces doorlopen en worden specifiek uitgekozen.

Zoals onze redactiecollega en zijn team ooit met behulp van Cerberus 2.0-software hebben berekend, zullen de Nederlanders uiterlijk in 2070 een minderheid in hun land vormen. In een aparte video hebben we de demografische ontwikkelingen geïllustreerd.

In het mooie Nederland van de toekomst zal alles anders zijn. Feestdagen zullen heel anders gevierd worden, bijvoorbeeld 5 december. Zwarte Piet zal de witte baard van Sinterklaas dragen en de witte Sinterklaas zal hem dienen. Zo zou het moeten zijn in de nieuwe mooie wereld zonder racisme.

Pakjesavond is niet veranderd sinds 1664, toen Jan Steen zijn “Het Sint Nicolaasfeest” schilderde (Rijksmuseum, Amsterdam).

II. De Euro

Nederlanders werken hard en kunnen straks pas op 67-jarige leeftijd met pensioen. Hoe is dit verenigbaar met Italië en Frankrijk, de landen in de gemeenschappelijke eurozone, waar de pensioenleeftijd 62 jaar is?

Niet iedereen binnen de Nederlandse elites is blind. Voormalig minister van Financiën Hans Hoogervorst heeft lang volgehouden dat de euro niet langer houdbaar is. In een interview met dagblad De Telegraaf zei de econoom: “Als Nederland nu tot de eurozone zou toetreden en de gemeenschappelijke munt zou invoeren, zou dat waanzin zijn (De Telegraaf).”

Hoogervorst spaarde de Europese Centrale Bank (ECB), die al jaren de schulden van zwakke landen in de eurozone financiert, niet. “Vanwege het beleid van de ECB in landen met schulden als Italië dacht men dat alle remmen konden worden losgelaten.”

Ook voormalig DNB-hoofd hoogleraar Lex Hoogduin is kritisch over de eenheidsmunt:

“De eurozone heeft vrijwel alle regels genegeerd die in de jaren negentig zijn overeengekomen en neemt nu de kenmerken aan van een Latijnse (Zuid-Europese of Frans-Italiaanse) monetaire unie. Zo’n Latijnse monetaire unie heeft onder meer hoge inflatie en lage rentetarieven, en in een dergelijke omgeving is een op kapitaal gebaseerd pensioenstelsel onhoudbaar’, aldus Hoogduin. “Nederland is het enige van de 19 landen van de eurozone met een dergelijk kapitaalgebaseerd pensioenstelsel. Het spaargeld van gepensioneerden in zo’n op kapitaal gebaseerd systeem smelt weg bij hoge inflatie en lage rentetarieven.” Hoogduin is het eens met toenmalig VVD-voorzitter Frits Bolkestein, die vóór de millenniumwisseling waarschuwde dat het Nederlandse pensioenstelsel in de eurozone onhoudbaar zou blijken. (Wynias Week) (Er komt een nieuw stelsel, afwachten hoe dat gaat. red.) 

III. De eco-terreur

Het lijkt erop dat de dagen van centraal geleide economieën in het Oostblok tot het verleden behoren, maar als je naar allerlei beperkingen, limieten en emissierechten van de EU kijkt, zou je kunnen zeggen dat het socialisme en Lenin voortleven in het Westen. Het ecologisch totalitarisme lijkt een zware tol te eisen, vooral in Nederland.

Een jaar geleden besloten de centrale planners van Nederland om de uitstoot van stikstof en ammoniak in 2030 te beperken. Het doel was om de uitstoot in 2030 met 50 procent te verminderen, en in sommige delen van het land zelfs met 70 procent, wat zou neerkomen op een vermindering van de landbouwproductie. productie met een derde. Hoe verbaasd waren de trawanten van Mark Rutte, de oude ‘liberale’ revolutionairen, toen boeren de straat op gingen en de grond rond het huis van de minister verantwoordelijk voor eco-hervorming dik werd bestrooid met verse mest. De groene revolutionairen kwamen tussenbeide in de stijl van de Rode Garde: bij Heerenveen werden de demonstranten met scherp beschoten omdat de regering van Rutte in de zak van de bouwsector en industriële lobby zat: zo’n radicaal plan om de uitstoot van stikstofoxide en ammoniak terug te dringen was slechts een voorwendsel voor onteigening of omzetting van landbouwgrond in industriegrond of nederzettingen voor migranten, wat overigens in de praktijk zou leiden tot meer vervuiling in het algemeen en luchtvervuiling in het bijzonder.

De boeren, die de sleutelsector van de Nederlandse economie vertegenwoordigen (de landbouwexport alleen al is 105 miljard euro waard), kwamen samen en vormden hun eigen partij – BBB. Sinds 15 maart van dit jaar, toen de BBB de verkiezingen won, zou elke premier in Europa vijf keer moeten nadenken voordat hij een klimaatkruistocht aankondigde. Zoals een van de demonstranten van 2022 tegen een verslaggever van radiostation BNR zei: “Klimaatfreaks moeten ook eten.”

Maar de strijd tegen de freaks uit Brussel zal niet zo gemakkelijk gewonnen worden. Ze zullen hun kwaad blijven doen omdat ze in hun ideologie geloven. Het is eigenlijk hun religie.