Bruksela boi się wolności słowa

Wystarczy zastąpić swobodę wypowiedzi językiem nienawiści i od razu zaczyna się zwalczanie wolności słowa, a wszystko w przekonaniu o swojej moralnej wyższości nad krytykowanymi.

Były czasy, kiedy we wschodniej Europie słuchanie Radia Wolna Europa, Głosu Ameryki, czy jakichkolwiek zachodnich rozgłośni było zabronione i podlegało mniejszej lub większej karze (w zależności od kraju i okresu w historii). Wymienione rozgłośnie były najczęściej zagłuszane, co nie było jedyną metodą ich zwalczania – rządy państw wschodnioeuropejskich odnosiły się do wybranych wiadomości, aby zapobiegać w ten sposób „informacyjnemu analfabetyzmowi” i uświadamiać swoim obywatelom niebezpieczeństwa zachodniej propagandy, która, jak mawiały, robiła wszystko, żeby pokazać państwa socjalistyczne w złym świetle.

Parlament Europejski wystąpił ostatnio z rezolucją nieustawodawczą, w której wzywa odpowiednie instytucje, jak to formułują jej autorzy, do zwalczania propagandy Kremla, która poprzez swoje wielojęzyczne media takie jak Russia Today czy Sputnik, albo przez, tak przez nich nazwane „pseudo agencje informacyjne” jak Russkij czy Rosstrudnicziestwo, niszczy integralność Unii Europejskiej i przedstawia jej kraje w złym świetle.¹⁾ Agencje te oskarżane są również o wspieranie partii skrajnie prawicowych oraz przedstawianie Moskwy jako jedynego strażnika świata chrześcijańskiego. Rezolucja wzywa agencje o szczególnej roli, jak np. Strategic Communication Task Force,¹⁾EU EAST STRATCOM Task Force, November 2015. która wydaje dwie broszury informacyjne: The Disinformation Digest oraz The Disinformation Review, do działania.²⁾Don’t Be Deceived, Question Ever More

O co tutaj chodzi? Unia najlepiej rozwiniętych demokracji, który szczyci się swoimi wolnościami wpada w panikę z powodu paru agencji informacyjnych? Unia Europejska mieniąca się prekursorem i strażnikiem wszelakich swobód i wszelakiego postępu, czuje się w obowiązku chronić swoich obywateli przed zagranicznymi stacjami? O co tutaj chodzi? Obywatele Unii, w której rzekomo najlepiej przestrzega się praw człowieka, o których gdzie indziej na świecie można tylko pomarzyć, słuchają głosu Moskwy, aby odnaleźć prawdę, której jak na lekarstwo w ich mediach? Brytyjczycy, Francuzi, Niemcy i Włosi odwracają się od swoich jakże prawdomównych agencji informacyjnych i to na taką skalę, że trzeba temu położyć kres?

Radio Wolna Europa przestało nadawać, kiedy wiadomości nadawane we Wschodniej Europie stały się podobne do nadawanych przez nie treści. Strategic Communication Task Force będzie miał co robić dopóki media rosyjskie zaczną nadawać tylko pożądane wiadomości, a więc całą wieczność.

Rozumie się samo przez się: tak jak kraje socjalistyczne w Europie Środkowej nie zwalczały wolności słowa (gdzież by!), tak też i Unia nie walczy z nimi (Boże uchowaj!) – w obu przypadkach zwolennicy takich działań prewencyjnych chcą tylko wykorzeniać kłamstwa i chronić przed zakłamanymi rozgłośniami swoich jakże nieodpornych na zło i jakże bezbronnych intelektualne obywateli. Mają oni tylko jak najlepsze zamiary, chcą uchronić swoich obywateli przed pseudo agencjami informacyjnymi, co oczywiście nie ma nic wspólnego z ograniczaniem wolności słowa.

Tu chodzi przecież o język nienawiści – to chyba jasne. Kiedy Gert Wilders z Holenderskiej Partii Wolności zapytał sowich rodaków, czy nie życzą sobie mniej Marokańczyków w swoim kraju, został oskarżony o język nienawiści;³⁾Prosecutor demands fine for Geert Wilders’ hate speech, Politico 2016-11-17. kiedy Renaud Camus wezwał do cofnięcia procesu wymiany etnicznej, został ukarany grzywną;⁴⁾Renaud Camus condamné pour provocation à la haine contre les musulmans, l’express 2014-04-10. kiedy Luc Roche⁵⁾Renaud Camus condamné pour provocation à la haine contre les musulmans, l’express 2014-04-10. albo Christine Tasin⁶⁾Censorship, “Mental Illness” Overrun France, Gatestone Institute 2015-01-01. szczerze powiedzieli, co myślą o żyjących we Francji Arabach, zostali skazani za szerzenie języka nienawiści. Krótko mówiąc: władze w Europie karzą ludzi, którzy ośmielają się mówić głośno to, co tysiące tylko myślą, bojąc się odezwać. Te tysiące ludzi nie mogą wyrazić sowich opinii nawet w mediach społecznościowych, bo te też ulegają presji rządów, albo może nawet podzielają ich restrykcyjny sposób pojmowania i kontrolowania wolności słowa.⁷⁾Facebook and Twitter promise to crack down on internet hate speech, The Telegraph 2016-05-31.; Facebook, Google, Twitter agree to delete hate speech in 24 hours: Germany, Reuters 2015-12-15.)

Jakie będą skutki takiego postępowania? Im bardziej władze będą ograniczać przepływ informacji oraz wymianę poglądów, tym bardziej jasne stanie się dla ludzi ,że prawda jest przed nimi ukrywana i tym bardziej będą poszukiwać alternatywnych źródeł informacji. I to nie tylko w Moskwie. W czasach „komuny” ludzie szybko uświadomili sobie, że media kłamią; to samo dzieję się teraz w Europie Zachodniej, a szczególnie w Niemczech, gdzie od pewnego czasu mówi się o tzw. „Lügenpresse“ (kłamliwej prasie). Obywatele zaczną organizować się mediach społecznościowych, co skłoni rządy do ingerencji również i w internet.⁸⁾Merkel With Obama: Internet ‘Disruptive’ Force that Has to Be ‘Contained, Managed, and Steered’ by Government, Breitbart 2016-11-17. Czy to nie początek totalnej kontroli przepływu informacji? Na ironię – wspomnianą rezolucję przygotowała Anna Fotyga,⁹⁾MEPs sound alarm on anti-EU propaganda from Russia and Islamist terrorist groups, European Parliament News 2016-11-23. była Minister Spraw Zagranicznych Polski, a więc ktoś ,kto powinien dobrze pamiętać z naszej historii, jaka jest skuteczność tego typu działań i w jaki sposób obywatele tracą zaufanie do krajowych mediów i zaczynają szukać informacji gdzie indziej. Albo historia jest złą nauczycielką, albo Anna Fotyga była złą uczennica.