Bannon atakuje nie Trumpa ale Kushnera

2018 nie zapowiada się na spokojny rok: w Iranie trwają protesty, zaś Trump i Kim Dzong Un wciąż zmagają się w pojedynku na długość fallusa, gdzie argumentem jest broń jądrowa (“Na moim biurku jest przycisk”- “Naprawdę? Na moim też, i to większy”).

Były waszyngtoński główny strateg Steve Bannon podsyca ogień, który niegdyś zapłonął między nim a Jaredem Kushnerem w Białym Domu.

Wydanie brytyjskiego Guardiana z 3 stycznia¹⁾Trump Tower meeting with Russians ‘treasonous’, Bannon says in explosive book, The Guardian 2018-01-03.zawiera „wybuchowe rewelacje”. Michael Wolff przeprowadza w nim wywiad ze Stevem Bannonem na temat jego najnowszej książki “Fire and Fury: inside the Trump White House”, w której spotkania Donalda Trumpa syna z rosyjską prawniczką Natalią Wieselnicką nazywa “niepatriotycznymi aktami zdrady”.

Większości mediom to wystarcza. Większości liberałów, zagrzewanych nienawiścią do Donalda Trumpa , także tyle wystarcza: idąc po linii najmniejszego oporu, natychmiast umieszczają tę wypowiedź na Twitterze. To z kolei spotkało się z emocjonalną odpowiedzią ze strony Trumpa i tak się zaczęło. Skoro mało kto zadaje sobie trud przeczytania tekstu i woli polegać na odczuciach, to proponujemy analizę wydarzenia i umieszczenia wszystkiego w odpowiednim kontekście.

Zacznijmy od słów Bannona: „Nawet jeśli się uważa, że takie postępowanie nie było zdradzieckie czy niepatriotyczne, czy w ogóle w złym guście, choć akurat dla mnie było ono tym wszystkim na raz, natychmiast powinno się powiadomić o tym FBI. (…) Trzeba sobie zdawać sprawę, w jakim kierunku to zmierza. Tu chodzi o pranie pieniędzy. Mueller wybrał [prokuratora Andrew] Weissmanna, który jest znany z prania pieniędzy. Ci ludzie cwelują Trumpa korzystając z pomocy takich osób jak Paul Manafort, Don Jr and Jared Kushner (…) widać to wszystko jak na dłoni.”

Jeśli się chce znać prawdziwą opinię Bannona, to należy zapytać jego samego albo czytać stronę Breitbart, która przedstawia te same rewelacje, uwypuklając jednak co innego. Pomija ona Donalda Trumpa syna, podkreśla natomiast rolę Kushnera.²⁾Report: Bannon Says Mueller Investigation Will Target Kushner, Manafort’s ‘Greasy’ Money Laundering Deals, Breitbart 2018-01-03.

Inny artykuł na ten temat obiera sobie za cel Jareda i jego żonę Ivankę.³⁾Book: Donald Trump Mocked Key Early White House Staff, Thought ‘Jared and Ivanka Should Never Have Come to Washington’, Breitbart 2018-01-03.

Co najważniejsze, pierwszy artykuł na stronie głównej, którego tytuł został wyróżniony wyróżniony wielkimi literami, poświęcony jest ponownie Jaredowi Kushnerowi.⁴⁾‘Mr. Perfect’ Jared Kushner’s Not-So-Perfect Year, Breitbart 2018-01-03.Napisał go Adam Shaw, który należy do najbardziej zaufanych pisarzy Bannona, i wymienia w nim wszystkie negatywne sprawy związane z Kushnerem, sugerując nawet, co Trump powinien z nim zrobić.

Już sam początek to jak zamierzona obraza. Podkreśla się w nim, jak mąż Ivanki, córki Trumpa, pokazał się przed żołnierzami amerykańskimi w Iraku: pod kamizelką kuloodporną widać było drogi blezer i spodnie khaki. I nic dziwnego. Cała jego osobowość sprowadza się do tego, by okazywać swój status materialny, nawet wizytując jednostki wojskowe. W oczach Bannona Jared Kushner to rozpuszczony paniczyk, który nigdy nie musiał wykonywać prawdziwej pracy, który wszystko zawdzięcza bogatej rodzinie i jej koneksjom, zaś sam pławi się w zbytkach i żyje na pokaz. To człowiek, który nie jest w stanie pojmować problemów dotyczących jednostek desantowych służących poza granicami kraju ani przeciętnego Amerykanina należącego do średniej klasy, który byłby głównym beneficjentem reform proponowanych przez Bannona.Drugi i trzeci akapit obnaża Kushnera jako demokratycznego kreta wśród konserwatystów administracji Trumpa, który popiera ideę otwartych granic i związaną z tym politykę imigracyjną a także żądania ze strony środowisk LGBT. Jest on także olbrzymim źródłem złych porad, co miał powiedzieć nawet sam Trump.

Akapity czwarty i szósty czynią aluzję do samego prezydenta: jedynym wynikiem specjalnego doradzania Muellera będzie wynalezienie Kushnera, toteż Trump powinien się go pozbyć jak najszybciej. Kushner uwikłał się w zbyt wiele niejasnych interesów na przykład w nieruchomościach i zgodnie z rolą kreta, którą odgrywa z ramienia demokratów, jak nic powtórzy niefrasobliwe zachowanie Hilary Clinton w korzystaniu z niezabezpieczonych serwerów do rozsyłania poufnych treści.

Ostatni akapit zwraca uwagę na słabe rozeznanie Kushnera w geopolityce.

Podsumowując. Zdaniem Breitbarta, a zatem i samego Bannona, Kushner to zepsute dziecko bogaczy, nie posiadające żadnych kwalifikacji, które mogłyby być przydatne dla prezydenta Trumpa; to źródło złych porad, to człowiek pozbawiony kontaktu ze zwyczajną amerykańską klasą średnią; to ktoś, kto skupia się na niepoważnych sprawach dotyczących LGTB lub na modnych butach; ktoś, kogo można wykorzystać, by usadzić prezydenta. To typowy przedstawiciel pozbawionych poczucia rzeczywistości elit i ich politycznych zapatrywań, a więc środowisk, z którymi Trump walczył w czasie kampanii wyborczej i z którymi wygrał. Jeśli zatem Trump chce w czasie swojej prezydentury cokolwiek zwojować, powinien pozbyć się Kushnera. W przeciwnym razie Kushner mu zaszkodzi i pociągnie na dno.

Trzeci akapit zawiera także poradę dla Kushnera i Ivanki: lepiej sami się usuńcie, zanim nie będzie za późno.

Na ich szczęście Trump odebrał napaść na nich jako wypowiedzenie wojny samemu sobie. Odgryzł się Bannonowi tak samo jak odgryza się Kim Dzong Unowi: najął prawników, czym pokazał, że ni w ząb nie zrozumiał przesłania. Noworoczny wystrzał Bannona wymierzony w Kushnera odbił się rykoszetem i trafił w Trumpa.